Reisverslag Corsica, Sardiniëen Cinque Terra 2021.
Vrijdag 25 oktober zijn we met onze mede reisgenoten bijeen, in zaal Beltman in Diepenheim. Samen met collega reisleider Theo Deegens presenteren we de reis in power-point en delen de reis en routeboeken uit. We hebben de afgelopen week al de ferry overtochten geregeld van Livorno naar Olbia dit wordt een dagtocht van ca 8 uur. En van Bastia naar Genua en dat wordt een nacht overtocht van ca 9 uur we hebben dan allemaal een slaaphut. Er is enige discussie over het meenemen van de fietsen, als reisleiding hebben we enkele fietservaringen van deze eilanden gedeeld maar dit heeft niet geleid tot een uniform standpunt iedereen moet dit voor zich zelf beslissen. We maken er nog een gezellig uurtje van en moeten nog tot mei wachten voordat we aan de reis gaan beginnen. Zaterdag 14 maart het opgedoemde Corona Virus zorgt voor veel onrust. Italië zit op slot en het ene na het andere land sluit haar grenzen. Ik schrijf aan de reisgenoten dat we nog 8 weken hebben voordat we aan de reis beginnen en dat we dus de ontwikkelingen moeten afwachten. Ik heb wel een route ontdekt om via Frankrijk eventueel Sardinië te bereiken die extra kosten ben ik wel voor verzekerd in mijn reis en annulerings-verzekering. Maar dan is het weer de vraag is Sardinië wel veilig of mogen we ook Frankrijk niet meer door? Al met al wordt het een spannende tijd waar we vooral moeten zorgen dat we zelf gezond blijven.
Op de kaart zie je de situatie, rood is afgesloten gebied geel betekend uiterste waakzaamheid wil je hier reizen dan moet je een verklaring invullen dat je de Italiaanse overheid niet aansprakelijk kunt stellen en waarschijnlijk geen gebruik kunt maken van de gezondheidszorg. Maandag 6 april we nemen als reisleiding het besluit om de reis te annuleren, er is te veel onzekerheid. Volgend jaar maar opnieuw proberen.
2 december 2020 we hebben na overleg met mede reisleider Theo besloten om de vouchers maar weer aan te melden voor de overtochten aangezien deze maar 1 jaar geldig zijn moeten we begin mei weer vertrekken. We proberen dag overtochten te maken dan heb je geen gedoe met het slapen en eventueel huren van hutten. Het lukt aardig om dag overtochten te maken en zo zitten we qua route weer op dezelfde campings zoals beschreven in het routeboek. Wel zijn we bezg om nog een mooie camping voor 3 nachten te vinden nabij Pisa.
Begin maart ziet het er niet naar uit dat we de tocht kunnen maken op de geplande datum.
Na overleg met de boekingscentrale van Overtocht gaan we alles nog 1 keer verzetten naar eind augustus. Dan blijkt dat we eerst Corsica moeten bezoeken omdat daar de ferry naar 30 september niet meer vaart. We moeten allemaal extra bij betalen om deze omboeking geregeld te krijgen. Dan krijgen we te horen dat Freddy en Willy moeten afhaken om gezondheidsreden. Wel melden zich later alsnog Wilhelmien en Jaap zich aan zodat we weer met 14 equipes zijn. Eind juni zitten we als reisbegeleiders bij elkaar en nemen alles nogmaals door. We halen er nog een paar kleine fouten uit en ontdekken dat 1 ticket van Theo niet klopt daar hebben ze nog het oude kenteken vermeld staan. We besluiten om binnenkort de actuele overzichten nogmaals te sturen aan onze reisgenoten.
Donderdag 26 augustus
De caravan is vol geladen en we moeten weg want bij onze nieuwe woning moet vrijdag een grote kraan aan het werk. Dus gaan we samen met Lidy en Johan op pad, het is moeilijk om een plek te vinden we hebben geluk met camping Eisenbachtal in Girod/ Montabaur. De Nederlandse eigenaar heeft in een prachtig natuurgebied al vele jaren deze camping waar alles oud maar wel schoon is, echt een plek voor wandelaars en natuurliefhebbers. Ook krijgen we de nare mededeling dat Ria en Gerrit moeten afhaken Ria moet op korte termijn meerdere onderzoeken ondergaan, erg jammer dat hen dit moet overkomen net voor vertrek.
Zaterdag 28 augustus
We vertrekken om 10.00 uur en rijden naar het Oosten in Selingenstad gaan we met de veerboot over naar Karlstein am Main, we tanken eerst even af en komen net na 12 uur op de camping waar al 3 stel aanwezig zijn, om 17.00 uur houden we de briefing tijdens een matig zonnetje en is heerlijk buiten zitten. Het wordt weer een gezellige bedoening en het eten koken laten we maar zitten met enkelen meer gaan we uit eten bij het cafetaria op de camping. Even na 23 uur gaan we slapen morgen is er een lange reisdag.
Zondag 29 augustus.
Al vroeg is er reuring op de camping en om 8.00 uur vertrekken de eerste 3 koppels. Ook is er de eerste sneeuw van dit najaar gevallen. Om 8.45 uur beginnen de overigen en wij vertrekken als laatste met Ria en Martin. Het is regelmatig nat onderweg en wij volstaan met een lange koffie en eetpauze, moeten nog een keer iets bijtanken in Duitsland. Nadat we de Fernpas hebben gereden worden we telkens pp de B 171 opmerkzaam gemaakt dat er een afsluiting is we negeren het tot we een bord zien dat we niet verder kunnen en nemen dan het laatste stukje snelweg door de tunnel om in Prutz aan te komen. Sommigen hebben een probleem om op het juiste moment te kiezen voor de omleiding en rijden zich vast in een doodlopende weg en moeten afkoppelen en draaien, een andere kan net niet op tijd afremmen en raakt de achterlichten van de auto voor hem die geparkeerd staat en laat netjes een briefje achter. Uiteindelijk is iedereen weer goed aangekomen en genieten ze met af en toe een spetterregen van een glaasje. Om 19.45 uur gaan we genieten van onze welkomstmaaltijd en vooral van het superlekker toetje. Tegen 22.00 uur gaan we in de regen terug naar onze caravans en campers.
Maandag 30 augustus.
Vandaag een lange reisdag van 490 km we vertrekken vanaf 9 uur en gaan richting Renschenpass 1 KM voor de top staat Frank met autopech, we stoppen bovenaan de pas en hebben geregeld dat er een garage gaat kijken, achteraf horen we dat ze weggesleept gaan worden naar Imst. Wij rijden door het mooie dal van zuid Tirol en het is erg druk op de weg het gaat langzamer dan wat we gedacht hadden bij Bolzano nemen we de snelweg en hier is het ook regelmatig stop en go tot de laatste afslag voor het Gardameer, daarna kunnen we doorrijden maar drinken de koffie en broodjes op in de auto de Parkeer plaatsen zijn overvol. Even na 18 uur komen we aan op onze camping welke een mooie camping moest zijn campingbaas Fausto heeft ons op 8 plaatsen neergezet en met veel aanpassingen lukt het dat we de 12 equipes kunnen plaatsen, gevolg dat telkens de stroom uitvalt. Fausto komt met kabels en uiteindelijk heeft toch iedereenweer stroom. Voordat de Pizza gebracht worden besluiten wij om een andere camping uit te zoeken en dus na 1 nacht te vertrekken, ik vind camping Dolce Vita 40 KM van Genua maar slechts 6 km van de snelweg. Maar het wordt een grandioze gezellige avond met kaarslicht, drankjes en volop Pizza.
Dinsdag 31 augustus.
Vanaf 10 uur vertrekken wij en tussen 13 en 14 uur komt iedereen aan op de mooi gelegen camping, veel vaste staanplaatsen maar uiteindelijk lukt het Enrico om alle 12 geplaatst te krijgen. Frank kan weer rijden maar na een uurtje zijn er weer problemen de diesel leiding is geknapt en weer moeten ze naar de garage afgesleept worden. Zij balen als een stekker en nu maar hopen dat ze op tijd kunnen zijn om bij de ferry te kunnen komen. De meesten spelen molca om 17 uur en Bennie is de winnaar. Er wordt gezellig nog een glaasje gedronken en wij eten samen warm met Lidy en Johan. Het is de 2e avond dat we weer lang buiten kunnen zitten.
Woensdag 1 september.
Dit wordt voor ons een luie dag, anderen gaan fietsen en we horen dat Wija en Frank weer rijden en dus weer kunnen aan sluiten. In de avond willen we uit eten en dat worden er 10 in totaal als tegen 7 uur de gestrande binnen komen rijden. We eten heerlijk buiten en tegen 10.30 uur gaan we naar binnen en beginnen aan een kort nachtje.
Donderdag 2 september
Rond de klok van 4 uur wordt er opgestaan en vanaf 5 uur vertrekken we in een rap tempo allemaal richting de ferry. Als we in Genua aankomen staat er een lange rij voor de hekken te wachten, vooral veel Tunesiërs en Marokkanen gepakt tot het ver boven het dak met van alles wat maar waarde heeft voor het thuisfront. Even na 6 uur gaan de hekken open en worden vlug gecheckt op de Corona app en wat blijkt Theo en ik hebben beiden ongeldige tickets, ik kan dan toch naar binnen want ik heb toevallig de ticket van de uitvallers bij mij. Als we naar de wachtrij worden gestuurd wordt ik nog een keer aangehouden het blijkt dat de ticket vor een camperbus is en niet voor mijn lengte. Ik zou naar het kantoor moeten om voor € 200,00 bij te kopen maar even later vraagt de man als je mij 100,00 geeft plak ik de afvaart sticker op je auto. Dus geregeld maar Theo belde dat hij er niet op kon komen en naar het kantoor moest waar ze inderdaad konden zien dat die ticket fout was. Gelukkig kunnen we dus allemaal mee aan boord. Wij als een van de eersten maar worden aan de kant gezet en zullen dus als laatste kunnen vertrekken van de grote Moby Dick die maar voor 25% gevuld is. Even na 9 uur vertrekt de ferry met een mooie blauwe lucht bij een temperatuur van 28 graden. Precies volgens schema komt deze om 14 uur aan in Bastia en binnen een kwartier is alles van boord. Tegen 16 uur zijn wij bij de camping en krijgen een korte uitleg waar we mogen staan en kiezen voor plaats 55 en wat blijkt er zijn wat caravans doorgestuurd wat niet de bedoeling was en deze komen later alsnog door de poort. De camping ziet er prachtig uit met grote plaatsen en veel schaduw, super sanitair en goed georganiseerd terecht dat deze 5 sterren heeft. In de avond maken we samen met de 2 andere buren de koelkast leeg en hebben een gezellige avond.
Vrijdag 3 september.
Als we opstaan is het bewolkt en erg benauwd warm, maar tegen 10 uur komt de zon er regelmatig bij. We willen een heerlijke niets te doen dag er van maken. Johan heeft geluk hij wou een nieuw neuswiel kopen, maar de technische dienst van de camping heeft nog een oude goed werkende in de schuur liggen die door de monteur wordt opgepoetst en dus kunnen zij weer verder met het oude neuswiel achterlatend want die gaan ze wel repareren. Maar later op de dag komt zijn eigen neuswiel gerepareerd weer terug. Frank gaat naar de dokter en er wordt een enkel breuk geconstateerd hij mag per direct deze niet meer belasten, geen auto meer rijden en zaterdagmorgen wordt deze in het gips gezet. Daarna heb ik Frank en Wija geholpen om de zorgverzekeraar en reisverzekering te informeren want zij zullen gerepatrieerd moeten worden. Waar een pech met de auto toe kan leiden nadat je bent uitgegleden over je eigen dieselspoor. Ine en Jan helpen Ria in het donker met de afwas en we drinken dan saen nog een kop koffie en genieten van een zomerse avond.
Zaterdag 4 september.
We hebben heerlijk uitgeslapen en na het ontbijt heb ik een rondrit van ca 210 km uitgewerkt en deze aan de reisgenoten medegedeeld. Wij willen deze tocht morgen gaan maken omdat de weersvooruitzichten gunstig zijn. Na de middag vragen we Ans en Bennie mee voor een ritje naar Bonifacio maar stoppen eerst in Porto Vechio wat ons tegenvalt veel restaurantjes aan de haven met dure prijzen, we willen iets drinken maar na 10 minuten wachten zijn we maar weer opgestapt. In Bonifacio gaan we eerst even kijken naar de veerboot en we schrikken toch wel van de steile helling die gelukkig wel naar beneden gaat. Hoe vaak zullen hier caravans stranden als je van Sardinië komt. We gaan mee met een treinritje door de stad maar die brengt je alleen maar naar boven naar het fort. Het is te warm om veel buiten te lopen. Op de terugweg krijgen we te maken met een zware stortbui en is de auto dus weer schoon.
Zondag 5 september.
Even na 9 uur vertrekken wij en onze passagiers zijn Ria en Martin, Johan Lidy Janneke en Bernard rijden achter ons aan. Na een kleine 35 km belanden we al direct in prachtige rotspartijen en wordt er een fotostop gemaakt. Johan die vraagt of we bij het eerst komende tankstation willen stoppen maar dat kon best nog wel eens moeilijk worden in de bergen, maar met navigatie op tankstation komen we in een dorpje waar een tankstation met koffiebar is en Johan kan tanken wij nemen een drankje en allen kunnen mooi gebruik maken van het toilet. Het is een zeer verrassende rondrit vanaf de camping naar Tasso gaar en daarna via Campo, Aullene, Quenza en Sari Solenza. We vallen van de ene in de andere verbazing en stoppen regelmatig voor een foto, jammer dat het de laatste 30 kilometer is gaan regenen. Maar op de camping is het gewoon zonnig en 28 graden, de avond sluiten we met ons achten af met een lekker etentje in het restaurant van de camping.
Maandag 6 september.
We maken er een rustdag van en Ria probeert de caravan opnieuw in te richten. Frank en Wija krijgen te horen dat ze woensdag gerepatrieerd gaan worden en opgehaald worden om via Brussel naar huis te vliegen. De auto en caravan mogen op de camping blijven staan zonder dat er kosten berekend worden. In de avond leggen we nog een kaartje met Ine en Jan.
Dinsdag 7 september.
We staan even na 7 uur op vandaag verplaatsen wij ons naar de West kust van Corsica. Na het afscheid nemen van Wija en Frank maken we nog een groepsfoto en rijden dan even na 9 uur samen met Willemien en Jaap. Het is druk op de weg en het gaat langzaam door de vele files. Maar als we bij Ponte Vechio afslaan is het rustig en veranderd de natuur snel en als we dan na 30 km aankomen bij de kustweg verbazen wij ons weer volop over de prachtige vergezichten. Tegen 15 uur is iedereen weer genesteld op camping Ras ‘L Boll en hebben we allemaal weer mooie plaatsen. De camping ziet er verzorgd uit al is het allemaal wat gedateerd. In da avond gaan we eerst uit eten met zijn achten en daarna voetbal kijken, Nederland onder leiding van Louis van Gaal verpletterd Turkije met schitterend voetbal en met 6-1 Het blijft lang warm en gezellig buiten we genieten van de zwoele avond.
Woensdag 8 september.
Tegen 10.30 uur rijden we met Ans en Bennie naar Satre om te bekijken hoe de helling is voor de terugweg, het blijkt een korte helling van ca 15% te zijn en je kunt niet op een andere manier de staf verlaten, dat wordt dus even afstand van elkaar nemen en dan het gas er op en doorrijden tot even over de streep. Op de weg terug doen we de boodschappen en bezoeken Cape Campomoro met zijn Belvedère maar we kunnen geen Pplaats vinden om iets te drinken alles is volop bezet. In de avond kaarten we met zijn zessen heerlijk buiten in een zwoele avond. Voor het slapen gaan moeten we versiering aanbrengen voor de jarige van morgen.
Donderdag 9 september.
Ans is jarig en om 9 uur zingen wij haar toe, het verjaardag comité heeft een mooi boeket gemaakt en bied dat aan. Velen maken een tochtje naar Ajaccio om het standbeeld van Napoleon Bonaparte te bekijken,in de stad is het zeer druk wij vinden binnen 100 meter een illegale Pplaats maar na de foto’s gaan de chauffeurs terug naar de auto’s we drinken daar een kopje koffie. Voordat we stad verlaten gaan we inkopen doen en wordt het vlees verpakt in koeltassen en bij de zalm had ik een zak ijs om de vis koel te houden. Terug op de camping wordt het verdeeld over diverse koelkasten en tegen 18 uur beginnen we met de barbecue die tot diep in de duisternis duurt. Daarna wordt er nog even op de jarige geborreld en zal iedereen wel in een diepe slaap zijn gevallen.
Zaterdag 11 september.
De vrijdag is voor iedereen een echte rustdag geworden, we houden nog een korte breefing inzake de oversteek en de steile helling in Satre. Zaterdagmorge vertrekken we tussen 7.30 – 8.00 uur en iedereen neemt de helling zonder problemen, als de eersten bij de ferry aankomen worden ze eerst geweigerd na 10.30 uur zijn ze welkom. Peter stuurt snel een app en wij staan net stil voor een kop koffie en verlengen onze pauze. De 2 die pas om 17 uur kunnen oversteken gaan net voor Bonifacio staan in de hoop dat er om 12 uur nog plek is. The informeert bij de ticket service en krijgt te horen dat het niet gaat de boot is vol. Maar de man die onze tickets controleert denkt dat het misschien toch wel gaat lukken, dus mogen we ze bellen dat ze kunnen komen en inderdaad het lukt om ook de laatste 2 mee te krijgen zodat de complete groep de overtocht kan maken met de oude Moby Dick. De overtocht duurt maar 55 minuten en het lukt niet iedereen om met zijn eigen maatje van de dag naar de camping te rijden. Tegen 16 uur zijn we er allemaal en worden een beetje Italiaans chaotisch opgevangen en naar de plaatsen geleid. De plekken zijn nog erg nat vanwege een zware onweersbui op de vrijdagmiddag. We willen met 3 stel pannenkoeken bakken maar dat worden 9 stellen een hele rij sluit aan en de dames zijn er maar druk mee. Als de duisternis valt is iedereen het weel een beetje zat en zoekt zijn eigen plekje weer op.
Zondag 12 september.
Het is weer een stralende dag, we gaan er maar een luie dag van maken. Eind van de middag ga we met een paar mannen vissen en vangen vissen met een stekelige rug. We gaan ze slachten en ik maak er een vissoep van, die een dag later wel goed smaakt maar nog veel kleine graadjes bevat. Dus de helft eten we op de rest doen we maar weg.
Maandag 13 september.
We willen de grotten di Nettuno bezoeken en als we in Alghero zijn is de boot van 12 uur uitverkocht, Theo regelt de kaartjes en we kunnen dan om 13 uur mee. Ik ga eerst terug naar de PPlaats want mijn gevoel zij med dat ik wel ergens een kaartje moest kopen. En inderdaad bij automaat staat een Afrikaan die de mensen helpt en zo probeert wat te verdienen. De anderen slenteren door de stad maar om 13 uur vertrekt de boot, we varen langs een mooie kust en als we bij de grotten aankomen moet er weer 14,00€ betaald worden en dat willen de meesten niet en worden de grotten niet bezocht. Sommige nemen een stel treden van de trap met 654 treden die naar boven naar een Parkeerplaats leiden. In de avond heeft Martin een Limburgse accordeonist uitgenodigd en wordt er dus gezongen en de polonaise gedanst.
Eindelijk weer internet.
Dinsdag 14 september.
De fietsgroep gaat weer fietsen en willen een berg van 600 meter hoog bedwingen, ik ga proberen ergens aan zee een visplekje te vinden welke ik vind in de jachthaven maar de vangst valt tegen en de volle zon brand op je neer, dus naar een uurtje maar opgegeven en terug naar de camping. In de loop van de middag komt de fietsgroep ook terug, maar doordat de weg was afgesloten voor een militaire oefening hebben ze de top niet kunnen bereiken. Vannacht moeten we de ramen tussen 24 en 6 uur gesloten houden wegens desinfectie op de camping. De woensdag is weer een rommeldagje we moeten opruimen en de auto en caravan worden een beetje opgepoetst want de paar druppels regen hebben veel zand over de auto’s uitgestort.
Donderdag 16 september.
De eersten vertrekken om 8 uur maar ook de groep van de ANWB vertrekt en we nemen allemaal de route langs de kust. Het is een mooie en gevaarlijke route Johan wordt zodanig gesneden dat de tegenligger de berm in moest duiken en zelf nog geraakt wordt op het linker spatbord. De automobilist stopt niet maar gaat er vandoor. Als we aankomen bij Bella Sardina is het een Italiaanse check in de ANWB houden zich niet aan de regels om eerst te stoppen en te voet te gaan inchecken, de 2 groepen worden over 2 velden verdeeld en onze eersten staan wel erg dicht op elkaar door een of andere vorm van mis communicatie. Het is een camping waar je even de tijd moet nemen om de juiste plek en positie te vinden want het is er erg heuvelachtig. Onze 2 buikgriep patiënten gaat het gelukkig beter en beginnen weer te eten. In de avond gaan we uit eten in het restaurant van de camping en weer kunnen we lang buiten zitten.
Vrijdag 17 september.
Na het ontbijt en de koffie gaan we met Lidy en Johan een ritje rijden, we willen bij Stago di Cabras naar de flamingo’s kijken maar die zijn niet te vinden, we rijden naar Marina Torre di Grande waar een lange boulevard met een mooi strand en vele restaurantjes en diverse kramen met allerlei spullen dit tot een attractie maken, we gaan warm eten bij Johns pub en gaan nog even naar de Lidl in Oristano. In de avond kaarten we met ons zessen. En even voor 12 uur wordt de caravan van Theo versiert want die is dan jarig.
Zaterdag 18 september.
De helft van de vakantie is bereikt en om 9 uur zingen we de jarige weer toe, Theo is 78 jaar geworden en samen met zijn Diny nemen zij de aubade lachend in ontvangst. Na de felicitaties gaat iedereen zijn ontbijt afmaken want in de loop van de ochtend gaan we gezamenlijk koffie drinken. Na de koffie gaan wij alvast de nodige schoonmaak doen want morgen is er weer een reisdag.
Zondag 19 september.
Om 8.30 uur hebben we een gezamenlijk ontbijt in het restaurant op de camping. Daarna vertrekken Cor, Mia en wij om 9.15 uur de rest vertrekt dan 1 uur later, het is een brede weg zonder noemenswaardige stijgingen. We zijn om precies 12 uur op de camping en krijgen dan te horen dat de camping tussen 13 en 15 uur is gesloten maar dat ze voor onze groep een uitzondering willen maken. De oude baas brengt ons naar het einde van de camping waar 12 plaatsen van verschillende afmetingen zijn dat wordt dus nummertjes trekken. Even moet er toch nog wat geschoven worden maar uiteindelijk heeft iedereen zijn plekje. Bijna iedereen gaat de was doen en door de stralende zon is deze snel droog. Als het donker wordt zijn er problemen met de stroom voorziening die uiteindelijk tegen 21 uur lijkt te zijn opgelost en daar drinken we dan maar een borrel op.
Maandag 20 september.
Als we opstaan is er weer geen stroom te veel tegelijk hebben schijnbaar koffie gezet maar de monteur heeft met 10 minuten weer stroom op de kasten gemaakt. In de loop van de dag hebben ze een verandering in de kast aangebracht en hebben we nu de beschikking over 6 ampère in plaats van 4. Verschillende hebben last van kleine miertjes maar wel in grote aantallen, Mierenpoeder en een spuitoplossing van de camping baas helpen om de plaag te bestrijden. In de loop van de ochtend ga ik met Bernard de boodschappen doen want we moeten nog drankjes voor het hapjes buffet halen. Als we om half vijf beginnen is het bewolkt geworden maar wel lekker warm, de hapjes zien er weer voortreffelijk uit en tegen 19 uur is alles weer op en valt de duisternis in, het wordt weer een gezellige avond waarbij menige song uit de luidspreker van John over de camping rolt.
Dinsdag 21 september.
Vroeg in de ochtend begint het te regenen met af en toe een klap onweer. We rijden naar Pula om een markt te bezoeken maar helaas kunnen we geen markt vinden. Na de middag is het weer droog en begint de zon weer te schijnen. De mierenplaag is nog niet ten einde ze zoeken nu andere caravans op. Om 15 uur maken we een korte rondrit langs de Via Flumendosa de kustweg binnendoor naar Domus de Maria via Chia een stadje met veel toeristische zomerhuisjes weer terug naar de camping. De fietsgroep heeft Cia ook bezocht hebben de mooie baai wel gezien die wij gemist hebben. Later in de avond begint het te weerlichten met af en toe een spetter regen.
Woensdag 22 september.
Bennie is jarig en om 10.30 uur brengen we een aubade en drinken gezamenlijk koffie. Net na 12 uur gaan we met Ans en Bennie een rondrit maken en gaan via Chia over de kustweg naar Teulada. De ene baai is nog mooier dan de andere, prachtige uitzichten verassen je telkens weer. Het is hier druk met wielrenners en motorrijders. We eten een heerlijke op zeezout gegrilde dorade en zwaardvis in een kleine Tratoria met uitzicht op zee. Als we tegen 17 uur weer op de camping zijn gaan we een glaasje drinken en horen we dat Lea en Peter zojuist hun huis verkocht hebben. We doen het verder rustig aan morgen is er weer een reisdag.
Donderdag 23 september.
Om 8 uur vertrekken Jaap en Theo als eersten en vanaf 9 uur de groep. Het is licht bewolkt weer dus ideaal om de tocht van 185 km te rijden. Via Cagliari komen we op SS125 de nieuwe weg naar het Noordoosten die vooral veel tunnels telt waardoor er minder stijgingen en dalingen zijn. Op camping village Orri hebben we een grote plek toegewezen gekregen waar het toch nog moeilijker is om alles geplaatst te krijgen bij elkaar de 2 laatst aangekomen staan enigszins buiten de groep maar uiteindelijk hebben ze het allemaal weer naar de zin. De camping heeft een mooi zwembad en een fantastisch strand dat langzaam afloopt. In de warme avond kunnen we weer buiten kaarten, we hebben maar even last van de muggen en de mieren zijn verdwenen.
Vrijdag 24 september.
Rond half tien vertrekken wij met Ans en Bennie voor een rondrit door de bergen. De route is naar Lanusei en via S198 naar Seui dan naar Artizo, Tonara Fonni naar Orgosolo en dan terug naar de camping al met al 220 KM. Maar in Lanusei missen we op een of andere manier de S198 en worden we via de S389 omgeleid daarna hebben wenvia Fonni naar Orgonsolo gereden. Onderweg kwamen we Theo met gezelschap nog tegen maar die hadden niets in de gaten. In Orgonsolo hebben we de muurschilderingen bewonderd en warm gegeten. De muurschilderinge zijn vaak politiek beladen en in de oude tijden woonden hier de vrijgevochtene. Tegen 17 uur waren we weer op de camping na het Happy Hour hebben we weer gekaart in de zwoele avond het is nog 26 graden als we naar bed gaan.
Zaterdag 25 september.
Na een zweterige en zwoele nacht gaan we al het beddengoed verschonen, en wordt er een was gedraaid. De fietsers gaan allemaal fietsen hetwordt stil op de warme camping. In de loop van de middag komen ze terug en gaan met stoel en badlaken naar het strand daar is het goed toeven, een zwak zonnetje en een heerlijke wind maken er een aangenaam verblijf van. Het is weer een warme avond dus zitten we allemaal weer lang buiten.
Zondag 26 september.
Na een betere nachtrust worden wij als een van de laatsten wakker, alle ramen van de caravan waren open gezet en dat maakt het iets frisser maar in de caravan was het toch nog 26 graden. In de ochtend heb ik de binnenkant van de luifel gewassen die was heel erg vies geworden van al het stuifzand. Na de middag zijn we nog even naar de bruine rotsen wezen kijken in Abatrax gaan kijken, we hebben daar bij een snackkar een broodje Hamburger gedeeld. Terug op de camping nog even geborreld en in de avond met Diny en Theo heerlijke gemengde visschotel gegeten in het restaurant van de camping.
Maandag 27 september.
Om 8 uur vertrekken wij met Lidy en Johan als eerste en rijden de fantastische mooie route over de S125 de mooiste weg van Sardinië. In Dorgali leidde de navigatie ons de stad in, Ria had gezien dat campers rechts af hadden gemoeten, maar plots zit ik muurvast in een zeer eng straatje Johan kan nog net achteruit rijden om dan links af te slaan. Ik wordt door een motorrijder geholpen met het achteruit rijden al met al toch 10 minuten verloren. Maar het ene uitzicht is nog mooier dan het andere en dat maakt veel goed. Als wij 5 KM van de camping verwijderd zijn belt Peter die er al is op met de mededeling dat er geen reservering is voor onze groep. En er zou geen plaats zijn. We worden ook nog naar de oude ingang gebracht en staan dus verkeerd, maar een medewerkster neemt mij in de golfkar mee naar de receptie. Daar ontmoet ik de bazin en zij zegt nooit een antwoord te hebben gehad op de aangeboden offerte en ook niet de 3x toegestuurde lijst van deelnemers. Maar ze gaat in overleg met haar man en na weer een rondje camping in de golfkar vinden we uiteindelijk voldoende plaatsen om de gehele groep te kunnen plaatsen. Iedereen heeft begrip voor de situatie en uiteindelijk zeer tevreden met het plekje. Om 17 uur houden we een korte briefing en zitten nog gezellig bij elkaar. Omdat er een tennisbaan is bij onze plaatsen wordt er snel onderzocht of we rackets kunnen lenen om de andere morgen een toernooitje te spelen, en dat lukt dus dat wordt tennissen.
Dinsdag 28 september.
Om 9 uur opent toernooi directeur Peter het evenement met 8 deelnemers. Het publiek reageert soms overdreven op de rally’s en na 1,5 uur hebben we de winnaars Bernard en Johan die de finale wonnen van Lidy en Theo. Daarna gezellig koffie gedronken en de sterke verhalen aangehoord. In de middag gaan we nog boodschappen halen en bezoeken Porto San Paola waar je een mooi uitzicht hebt op de rots van Tavolara. In de avond wordt er weer met zijn zessen gekaart, vanavond koelt het af en kunnen we de truien weer eens aan trekken. Opnieuw komt er een oproep om ook woensdagmorgen weer een tennis toernooi te houden met een andere indeling.
Woensdag 29 september.
Opnieuw wordt er getennist maar ze besluiten om geen bokaal meer uit te geven wel worden Peter en Nico tot winnaar uitgeroepen. De meesten gaan naar de koffie weer fietsen er moeten nog een paar bultjes bedwongen worden. Wij krijgen van Lidy te horen dat er een prachtig uitzicht is bij Capo Coda Cavallo, daar gaan we dus met de auto naar toe en genieten van het prachtige uitzicht op het eiland Tavolaro. We gaan ook nog even de route naar de ferry bekijken en daarna zijn we tegen17 uur weer op de camping vanavond de laatste avond nog kaarten want morgengaan we met ons allen uit eten.
Donderdag 30 september.
Vandaag de laatste dag op Sardinië we maken nog even 2 wasmachines vol om dan de laatste 10 dagen nog goed door te komen.Voor het overige is het voor ons een luie dag maar de fietsers kunnen er niet genoeg van krijgen en enkelen maken nog een rit naar het Noorden van het eiland. Precies om 19 uur gaat degroep op weg naar het restaurant wij waren helaas nog niet helemaal klaar en moesten dus volgen gelukkig hadden ze wel een plekje tussen de groep bewaard voor ons. Het wordt een gezellige avond met vooral veel Pizza eters en sommigen konden een overheerlijk nagerecht niet overslaan.
Vrijdag 1 oktober.
Om 8.30 uur beginnen we rijden richting de ferry welke 18 KM verderop is, als we aankomen bij de 12 verdiepingen tellende boot schrikken we een beetje van alle voertuigen die geladen moeten worden. Wij moeten onze paspoorten en Corona app tonen en worden naar 1 van de 10 rijen gedirigeerd. Om even naar 11 uur is alles aan boord en worden door een loods de haven uitgevaren, daarna neemt de kapitein het heft weer in handen en gaat het met 37 KM per uur naar Livorno onder een stralende zon zoeken we een plaatsje op het hoogste dek. De tocht duurt lang dus leggen we een kaartje en kletsen er heel wat af, de restaurants blijven gesloten dus zijn er alleen maar warme en koude broodjes te verkrijgen.We staan met vele anderen 1,5 uur bij een trap nadat er een niet voor ons te begrijpen oproep was geweest. Al met al zijn we bijna 2 uur later in de haven dan dat de papieren ons verteld hadden. Om 21.15 uur waren wij als een van de laatsten van boord. De tocht van 79 KM naar de camping in dichte duisternis verliep voor de meesten voorspoedig een enkeling had zich verreden. We nestelen ons op een plekje de meesten koppelen ook al af een andere wacht daarmee tot volgende ochtend. Met zijn allen drinken we nog een paar glaasjes op de goede afloop en tegen 01.00 uur zijn de meeste oogjes wel gesloten.
Zaterdag 2 oktober.
De zon schijnt al weer en we beginnen eerst de caravan goed te zetten na de koffie gaat een groepje fietsers er op uit om te kijken hoe en van waar uit we per boot de Cinque Terre kunnen bezoeken. Vanuit de haven in Lerici kun je voor € 35,00 de gehele dag in een soort Hop on/off meevaren langs de 5 dorpjes. Bij terugkomst ga ik nog bij de receptie onderzoeken of we per bus naar Lerici kunnen maar de bus schijnt niet meer te rijden. Afgesproken wordt dat diegene die mee willen per fiets dat die om 8.30 uur vertrekken om de boot van 9.30 uur te nemen. In de avond kunnen we nog buiten kaarten waarschijnlijk voor de laatste keer.
Zondag 3 oktober.
De fietsers zijn op tijd vertrokken en wij zijn niet op tijd klaar om de boot van 10.30 uur te halen dus vertrekken wij richting Lerici met de auto, we vinden bij toeval een parkeerplaats in de drukke stad en betalen € 12,00 om te mogen parkeren tot 17.00 uur. We moeten als het ware rennen om de boot te halen waar we om 12.32 uur de laatste zijn om tickets te kopen en als we aan boord zijn vertrekt de boot. In Portovenere moeten we overstappen op een grotere boot die uit La Spezia is gekomen, we varen langs de mooi gelegen 5 stadjes en zijn er verbaasd over hoe soms gebouwd is tegen de steile hellingen. In Monterosso stappen we uit slenteren wat door de stad en eten een heerlijke wrap op een terras. Als we de terugtocht om 15.00 uur willen beginnen is de zee ruwer geworden de bemanning moet alle zeilen bij zetten om de loopbrug en de boot in balans te houden. Niemand wordt zeeziek hoewel de boot af en toe wel stevig heen en weer gaat. In Vernanza stappen ook de fietsers weer aan boord en varen we gezamenlijk terug naar Lerici. Intussen horen we dat zij door de politie van boord zijn gehaald omdat ze de fietsen hadden geparkeerd op motor P plaatsen en op aanwijzing van de agent werden de fietsen verplaatst en waren ze net op tijd om mee te varen. Bij aankomst in Lerici blijft Ria achter bij de fietsers zodat ik sneller bij de auto kan zijn om op tijd te zijn en dat lukt ik had nog 1 minuut over. Bij de fietsers blijkt dat Bennie en Ans de sleutel van de ketting kwijt zijn Theo gaat op onderzoek uit om een ijzerzaag te vinden, in een bar wordt deze gevonden en wordt de ketting doorgezaagd zodat er weer gefietst kan worden. Na thuiskomst nog even gezellig na gezeten en de afkoeling drijft ons op tijd de caravan in, al met al een onvergetelijke dag morgen gaan we ons voor bereiden op de terug reis dinsdag gaan we 550 KM rijden.
Maandag 4 oktober.
Overal merk je al dat men bezig is met de voorbereiding op het einde van de reis, wij gaan nog even de stad de fietsers gaan nog even fietsen het is bewolkt en drukkend weer. Tegen 16 uur beginnen allen op te ruimen maar een uurtje later komt de zon er toch nog weer door en komen de stoelen weer uit de auto’s en wordt er nog even geborreld. Maar dan opeens begint het te donderen en wordt er snel opgeruimd en dat alles mooi op tijd want tegen 21 uur begint het te waaien, donderen en zwaar te regenen en gaan de meesten dus vroeg naar bed.
Dinsdag 5 oktober.
Als het 8 uur is bijna iedereen al op weg naar Oostenrijk, de tocht verloopt voorspoedig bij af en toe zon en temperaturen van 22 – 23 graden. We mogen heel lang als caravans niet inhalen al houdt niet iedereen zich hieraan, straks liggen er misschien wel boetes in de brievenbus. Maar via Bolzano Merano komen we weer de Renschenpass over en binnen een uur is iedereen weer gezond binnen en kan er nadat ze genesteld zijn nog even geborreld worden in een frisse lucht van net 16 graden. Maar als het begint te sputteren zoekt ieder zijn eigen weg, sommigen gaan eten in het restaurant anderen bakken en koken hun eigen potje na een de rit van 536 KM is iedereen wel weer aan een goede nachtrust toe.
Woensdag 6 oktober.
Na een koude en regenachtige nacht zien we weer sneeuw liggen op de Kaunerberg, maar tegen 12 uur begint de zon toch weer door te breken en trekken de fietsers er op uit, anderen rijden naar de Kaunergletsjer. Wij willen even kijken hoe het zit met de omleiding op de B181 en zien dat je direct uit de tunnel naar Landeck-Ost moet om daarna op de B171 te komen richting Imst. We bezoeken nog een groot winkelcentrum “de Griesmann” een soort Bijenkorf met heel veel luxe artikelen. Om 17 uur houden we Happy Hour in het restaurant van de camping welke vandaag gesloten is. In de avond wordt er hier ook nog gekaart.
Donderdag 7 oktober.
De fietsers worden wandelaars ze gaan met de bus naar Ladis en wandellen in 1,5 uur terug ook wordt de Kaunberggletsjer en Serfaus per bus bezocht en worden er foto’s in de sneeuw genomen. In de avond is het officiële afscheidsdiner om 19 uur in het restaurant. Hier hangen de tekeningen die door de dames zijn gemaakt en mogen wij bepalen welke de mooiste of beste is. Ine en Ria die de tekening van de zonnebloemen gezamenlijk hebben gemaakt krijgen van Diny en Theo een prijsje uitgereikt. We proosten op de wel zeer geslaagde reis. John en Theo spreken namens de reisbegeleiders de reisgenoten toe. Daarna neemt onze nestor Jaap het woord namens de reisgenoten bedankt hij de begeleiders en overhandigd een enveloppe met inhoud. Het eten smaakt voortreffelijk, de nagerechten zijn smaakvol en de drankjes gaan er ook wel goed in en tegen tienen gaan we dan ook weer richting caravan en camper.
Vrijdag 8 oktober.
Als we opstaan zijn de bergen bijna niet zichtbaar maar in de loop van de ochtend verbeterd het iets de hoop is gericht op de middag want dan zou het zonnig worden. Diegene die gisteren het Kaundal in zijn geweest gaan vandaag naar Serfaus en de anderen het Kaundal in. Wij gaan met de groep Kaundal mee en hebben een schitterende busreis van ruim 1 uur en als je dan door de wolken komt en in de zon bent op 2750 meter hoogte ziet de wereld er wonderbaarlijk anders uit. Boven op de gletsjers die vandaag de liften hebben geopend houdt Red Bull wedstrijden in een soort kunst skiën, waarbij over ijzeren stangen gesprongen wordt en met een salto of omdraaiend geland wordt. Iedereen is verbaasd over de mooie vergezichten en zijn superblij dat we hier 3 dagen zijn gebleven. Bij thuiskomst is er niet veel meer te doen.De meesten hebben alles al opgeruimd want het is de laatste dag van de vakantiereis morgen nog een keer aanleggen in Karlstein en dan zondag naar huis. Zoals gezegd tijdens mijn toespraak het was een super fijne groep we hebben veel gezien en meegemaakt en vele gezellige uren bij schitterend weer. Reisgenoten bedankt.